گاهی آنقدر سرعت زندگی ما بالا می رود که خودمان هم حیرت می کنیم. اکثر صبح ها، با عجله از خواب بیدار می شویم. ناراحت از ساعتی که بارها زنگ زد و ما هر بار خاموشش کردیم. و تا آخر شب، پشت سر هم کارهای روزمره و تکراری را بدون توقف انجام می دهیم. انگار با تابیدن خورشید دومینوی زندگی شروع می شود و تا پایان شب ادامه خواهد داشت! بدون کنترل ما. تمام تلاشمان را می کنیم که جایی برای تفریح بیشتر و شادتر بودن در زندگی باز کنیم اما انگار کار دنیا تمام شدنی نیست. دلمان برای کودکی مان تنگ شده است. زمانی که رها از هر دغدغه و فکر و خیالی بازی می کردیم و خوش بودیم. […]
