ردپای دیجیتال شما همه جا هست!

هر کاری که در اینترنت انجام می دهید بعدا قابل ردیابی و پیگیری است.

مانند رد اثر انگشت شما که بر روی هر وسیله ای که به آن دست می زنید باقی می ماند.

شاید بسیاری از سایت هایی که قبلا دیده اید را فراموش کرده باشید.

اما آن سایت ها و صفحات هرگز حضور شما و را فراموش نمی کنند!

این همه آن چیزی است که باید در مورد ردپای دیجیتال بدانید.

حتی اگر عضو هیچ سایت و گروهی در اینترنت نشوید باز هم ردپایی از خود به جا خواهید گذاشت!

به قول معروف…

شاید این وسط فقط خواجه حافظ شیرازی نداند که در اینترنت یا شبکه های اجتماعی چه می کنید!

داستان ردپای دیجیتال چیست؟

!از همان روزهای اول ابداع اینترنت واژه ردپای دیجیتال هم به وجود آمد.

ابتدا فقط مرورگرها بودند که در تاریخچه خود لیست سایت های مشاهده شده را نگه می داشتند.

بعد از مدتی که همه از پتانسیل بالای اینترنت مطلع شدند رقابت برای جلب مخاطب بیشتر بالا گرفت.

کم کم سایت های مختلف هم علاقمند شدند که بدانند چه اتفاقی می افتد که بعضی از سایت ها پربیننده تر هستند.

و اینگونه بود که ردپای دیجیتال کم کم به عنوان یک اهرم مهم در شناخت مخاطب مورد توجه همه قرار گرفت.

مگر با یک اثر انگشت چه اتفاقی می افتد؟

آنچه باید بدانید آن است که حضور شما در اینترنت به صورت موردی و تنها ثبت نمی شود.

یعنی هر بار که در اینترنت فعالیتی انجام می دهید این رفتار شما با بقیه عملکردتان در محیط وب جمع می شود.

این اثرانگشت های دیجیتالی به مرور زمان جمع می شوند و کم کم تشکیل پرونده ای مجازی را می دهند.

این پرونده حاوی سایت های بازدید شده، جستجو ها و بسیاری از اطلاعات ریز و درشت دیگر است.

در همین مقاله، با کارکردهای ردپای دیجیتالی آشنا خواهیم شد.

حالا این پرونده دیجیتالی به چه درد می خورد!؟

داستان خیلی ساده است!

همه سایتها و شبکه های اجتماعی برای داشتن مخاطب بیشتر با هم می جنگند!

همه آنها به دنبال آن هستند که علایق و گرایش های شما در هر مورد را بدانند.

مثلا اینکه شما به چه غذایی علاقه دارید یا آیا فرزند دارید یا خیر؟

آیا شما در جستجوهایتان به دنبال غذای رژیمی می گردید؟

آیا سایت هایی را می بینید که در آنها اطلاعاتی راجع به یک موضوع مشترک مانند خودرو وجود دارد؟

آیا مدتی است دنبال بند و تبصره های قانونی دادگاه در اینترنت هستید؟

سایت ها همه چیز را می دانند.

این اطلاعات ارشمند به وسیله هوش مصنوعی و نرم افزارهای web mining جمع آوری و تحلیل می شود.

و البته نتایج آن در اختیار سازندگان کالا، فروشندگان بزرگ و حتی صاحبان قدرت قرار می گیرد.

[alert type=”success”]چند وقت پیش وقتی در مورد خرابی موبایلم در اینترنت جستجو می کردم بیشتر تبلیغ تلفن همراه نو در صفحات وب دیده می شد.

بعد از آن دنیال متن یک کتاب در مورد سواد رسانه بودم و جالب بود که آن زمان تبلیغات کتابفروشی ها را بیشتر می دیدم![/alert]

دیدن این تبلیغات توسط من و شما اصلا اتفاقی نیست.

سالانه هزینه های بسیار زیادی صرف بررسی رفتار مشتری در محیط اینترنت می شود.

به چه اجازه ای آنها این اطلاعات را جمع می کنند؟

واقعیت این است که ما خودمان همان لحظه وارد شدن به اینترنت اجازه این کارها را به سایت ها داده ایم.

بسیاری از نرم افزارهایی که به صورت محلی از آنها استفاده می کنیم و یا سایت های اینترنتی یک توافقنامه دارند.

همان پنجره هایی که در نرم افزارها با زدن دکمه Next یا I Accept مجبوریم مطالب نوشته شده در آن را قبول کنیم.

[alert type=”success”]این کار درست مانند باز کردن حساب یانکی است!

وقتی درخواست یک کارت عابربانک را می دهید باید چندین صفحه را امضا کنید.

نمی دانم آیا هیچ وقت مطالب آن را خوانده اید یا نه!

ولی در آن نوشته شده که همه قوانین تحت نظر بانک مرکزی است و ممکن است عوض شود.

یا اگر اشتباهی رخ داد می توانند هر جور که خواستند این پول را وصول کنند!

برای همین است که گاهی سود بانکی کم یا زیاد می شود و بانک ها بدون اطلاع ما این کار را انجام می دهند![/alert]

برگردیم سراغ ردپای دیجیتال خودمان!

در اکثر سایت های صفحه ای به نام Terms of use یا شرایط استفاده وجود دارد.

شما در این صفحات اجازه دسترسی به اطلاعتتان را به صورت ضمنی داده اید.

اطلاعات شما در چند جای مختلف ذخیره می شود که با هم چند مورد آن را مرور می کنیم.

مرورگرها

شما برای جستجوهای خود در اینترنت نیاز به مرورگر دارید.

منظورم از مرورگر نرم افزارهایی مانند فایرفاکس، اینترنت اکسپلورر، کروم، اپرا و از اینجور برنامه هاست.

خب فکر کنم متهم شماره یک جمع آوری اطلاعات مشخص شد! مرورگرها!

بیایید با هم بررسی کنیم مرورگرها چه اطلاعاتی از شما را ذخیره می کنند

موقعیت مکانی شما ، نوع سیستم عامل شما ، نوع دستگاهی که با آن به اینترنت وصل شده اید ( لپ تاپ ، کامپیوتر یا تلفن همراه )

نوع پردازنده، وضوح تصویر کامپیوتر شما و در بسیاری از موارد حتی سطح شارژ باتری لپ تاپ یا موبایل شما گزارش می شود!

وب‌سایت‌ها

دلیل اصلی جمع آوری اطلاعات از طرف وب سایت ها انجام دادن فعالیت های بازاریابی و یافتن روش های جدید فروش و بازاریابی بازارهای جدید است.

همه چیز در راستای درآمدزایی و پول درآوردن بیشتر است. بنابراین آن ها از اطلاعات مرورگرهای شما بیشترین استفاده را می برند.

یک سایت اینترنتی به راحتی می فهمد که شما کجا حضور دارید و همزمان با گشت و گذار در اینترنت به آهنگ نیز گوش می دهید و تایپ می کنید!

شاید فکر کنید در صورت استفاده از VPN یا عوض کردن ویندوز این اطلاعات قطع می شود و ردپای شما مخفی می شود.

اما سایت ها فقط با دریافت بخشی از اطلاعات شما می توانند تشخیص دهند شما همان فرد قبلی هستید!

یکی از راه های جذب این اطلاعات کوکی ها هستند. در مورد کوکی ها و نحوه ثبت ردپای دیجیتال بیشتر توضیح می دهیم.

قبل از آن یک مطلب مهم دیگر را هم باید به اطلاع شما برسانیم.

[alert type=”success”]در بعضی از سایت ها حتی حرکت ماوس شما و میزان باقی ماندن شما در هر یک از قسمتهای صفحه نیز کنترل می شود.[/alert]

کوکی‌ها

کوکی ها همان شیرینی های بیسکوییتی هستند که در اینترنت معنای جالبی دارند.

در اینترنت کوکی به داده های کوچکی گفته می شود که از حضور شما در سایت های مختلف به جا می ماند

مثلا وقتی شما در سایتی مانند فرزندسبز ثبت نام می کنید و وارد آن می شوید چند روز بعد هم سایت حضور شما را می شناسد.

با همین کوکی های ساده کار شما بسیار راحت تر می شود. این ردپای دیجیتال واقعا مفید است.

کوکی های دیگری نیز هستند که به آنها کوکی های شخص ثالث می گویند.

این کوکی ها توسط سایت خاصی جمع آوری نمی شوند.

دسته دیگری از کوکی‌ها در فضای اینترنت وجود دارند که به کوکی‌های شخص ثالث مشهورند.

این کوکی‌ها به دلیل آنکه به سایت خاصی ارتباط ندارند محدودیت ندارند.

نحوه کار این کوکی ها را با یک مثال ساده توضیح می دهم.

شما از یک فروشگاه آنلاین شامپو می خرید و پس از مدتی اکثر صفحات اینترنتی داخلی و خارجی شما پر می شود از تبلیغات پوست و مو!

به همین سادگی و به همین خوشمزگی!

شبکه‌های اجتماعی

هنگام نصب اپلیکیشن های مختلف شما موافقت نامه ای را برای نصب آن تایید می کنید.

در جریان همین تاییدها و مجوز دادن هاست که آن نرم افزار به بسیاری از اطلاعاتی که نیاز دارد دست پیدا می کند.

حالا بیایید دقیقا فکر کنیم و به تا حد ممکن به سوالات زیر پاسخ دهیم:

[alert type=”success”]در سه روز گذشته چه پیام هایی در شبکه های اجتماعی منتشر کرده ایم؟

چه عکس هایی را در شبکه اینستاگرام لایک کرده ایم؟

در چت های عمومی و حتی خصوصی چطور؟

اگر صاحب این شبکه ها بودید و به این اطلاعات دسترسی داشتید چه استفاده تجاری از آن می کردید؟[/alert]

ردپای دیجیتال شما حتی در شبکه های اجتماعی نیز می تواند نشانگر هویت و شخصیت شما باشد.

اهمیت اصلی ردپای دیجیتال برای ما چیست؟

گفتیم که بهره برداری اصلی از این اطلاعات توسط صاحبان قدرت یا بنگاه های تجاری انجام می شود.

نمی توان از حق گذشت که این کار ، گاهی وقت ها برای ما سودمند نیز هست.

وقتی شرکت های بزرگ می بینند که کالاهایشان چه مشکلاتی دارد سریع تر نسبت به رفع مشکلاتشان اقدام می کنند.

البته آن ها همیشه استراتژی های سودآوری خود را در نظر می گیرند.

اما نکته ای که باید آن را همیشه به خاطر داشته باشیم آن است که ما هر چه در اینترنت یا شبکه های اجتماعی منتشر کنیم تا سالها بعد ماندگار خواهد ماند.

هر عکسی که منتشر می شود، هر فیلمی که پخش می شود یا همین مقاله تا سالها در اینترنت باقی خواهد ماند.

بنابراین هر ردپای دیجیتال ما می تواند پرونده ای کامل برای ما باشد که دیگران در مورد رفتار ما قضاوت کنند.

ما در برابر هر مطلبی که بازنشر می دهیم یا تولید می کنیم نه تنها در مورد خودمان که در مورد نسل های بعدی نیز مسئول هستیم.

[alert type=”success”]با رعایت همین اصل ساده به دیگران نشان می دهیم که فردی هستیم که آداب معاشرت در فضای مجازی را می شناسد.

با این کار و دانستن اصول دیگر نتیکت خیلی حرفه ای تر به نظر خواهیم رسید.[/alert]

[ratings]