ادراک چیست و کاربرد ادراک در زندگی چیست؟
چند ماه پیش در شرکتی نسبتا بزرگ کار می‌کردم.
شرکتی با شرایط نسبتا مناسب و محیطی آرام و سالم.
بعد از سالها که محل های متنوعی برای کار انتخاب کرده بودم به نظر می رسید در این شغل ماندگار باشم.
من به عنوان مدیر بخش کامپیوتر آن شرکت مسئولیت های مختلفی داشتم.
سعی می‌کردم زمان بندی خوبی برای کارهایم داشته باشم و به خوبی کارهایم را انجام بدهم.
با واژه ادراک آشنا بودم. می‌دانستم مربوط به فهم ما از وقایع و اتفاقات اطراف ماست اما…
اما به خاطر آنکه کاربرد ادراک را درست نمی‌دانستم مجبور شدم این شرکت را ترک کنم! به همین سادگی!
اگر دوست دارید این اتفاق برای شما تکرار نشود با من همراه باشید و این مطلب را تا انتها بخوانید.
معنی کلمات یا کاربرد آن در زندگی؟
شاید معنی‌های مختلفی از ادراک شنیده و خوانده باشیم اما مهمتر از معنی هر کلمه کاربرد آن در زندگی من و شماست.
اگر ده‌ها تعریف دانشگاهی و آکادمیک را از یک کلمه بدانید، یا حتی در ویکی پدیا تعریف کامل آن را بخوانید،
یا اگر منابع گوناگون را برای به دست آوردن یک معنی مشترک و کامل و جامع از یک کلمه جستجو کنید
اما نتوانید از آن در زندگی خودتان استفاده کنید، واقعا چه فایده ای خواهد داشت؟
یکی از کلماتی که شاید از زبان روانشناسان یا کارشناسان تلویزیونی زیاد بشنویم کلمه ادراک است.
آنها بر این مطلب تاکید می‌کنند که فهمیدن ادراک یکی از مهمترین اصول داشتن زندگی موفق و سالم است.
چقدر یک ارتباط سالم برای شما اهمیت دارد؟
معمولا هر دری که به یک اتاق یا خانه ای باز می‌شود قفل و کلیدی دارد.
قفل و کلید برای آن نیستند که جلوی ورود ما به آن محل را بگیرند بلکه نشان می‌دهند که در آن جا چیز ارزشمندی وجود دارد.
ارتباط با دیگران، یکی از نیازهای اولیه هر انسانی است.
همانطور که من و شما نیازمند استفاده از آب و غذا برای زنده ماندن هستیم به داشتن ارتباط با دیگران هم نیاز داریم.
مثلا شما هر روز با خانواده خودتان صحبت می‌کنید، با آنها غذا می خورید یا به تفریح می‌روید.
یا مثلا با همکاران خود در محل کار، در مورد موضوعات مختلف کاری یا غیرکاری گفتگو می‌کنید.
با فروشندگان مختلف، برای خرید کالاهایشان صحبت می‌کنید و ارتباط برقرار می‌کنید.
ما هر روز و هر لحظه سعی می کنیم با دیگران ارتباط سالمی داشته باشیم و این به زندگی ما شکل و معنی می‌دهد.
بدون داشتن یک ارتباط خوب، انگار ما در دنیا تنها زندگی می‌کنیم. تنهای تنها در جهانی ساکت!
بنابراین ارتباطات ما، جزو مهم ترین دارایی های ما هستند. دارایی هایی ارزشمند که حتما باید کلیدی داشته باشند.
ادراک، یعنی تفسیر ما از بیرون
ادراک یعنی آن چیزی که ما از یک اتفاق یا چیزی که رخ می‌دهد می‌فهمیم و تفسیر می‌کنیم.
فرض کنید همین فردا صبح قیمت طلا دو برابر بشود!
اگر من قصد خریدن هدیه ای مانند یک سکه طلا برای دوستم را داشته باشم حتما ناراحت و غمگین خواهم شد.
و اگر از قبل مقدار زیادی طلا خریده باشم به دلیل بالا رفتن قیمت آن خوشحال خواهم شد!
یا مثلا روزی را تصور کنید که از خواب بیدار شده‌اید و می بینید برف بسیار زیادی باریده است.
فرزند شما احتمالا بسیار خوشحال خواهد شد چون آن روز تعطیل شده و می تواند در حیاط خانه برف بازی کند.
اما ممکن است اصلا شما اینجور احساسی نداشته باشید. شاید به علت ترافیک خیابان ها دیرتر به محل کار خود برسید یا حتی تصادف کنید!
این تنوع رفتار کاملا طبیعی است. رفتار من و شما پس از تفسیر‌مان قرار می گیرد. بعد از آنکه با نگاه خودمان به دنیا نگریستیم.
بعد از هر اتفاق یا رخدادی، این برداشت ماست که باعث می شود رفتارهای گوناگونی داشته باشیم.
یعنی ما دنیا را به شکل متفاوتی ادراک می‌کنیم.
ادراک، کلید جادویی ارتباط
ما و اطرافیانمان هر روز در برابر رویدادهای مشترک زیادی قرار می‌گیریم.
مثلا خورشید برای ما هر روز یک شکل طلوع می کند و از یک هوا نفس می‌کشیم.
ترافیک خیابان برای من و ماشین کناری من یکسان است.
اما مثلا تصور کنید در یک روز سرد زمستانی را در حالی که پشت ترافیک سنگینی گیر افتاده‌اید.
بنزین خودروی پشت شما در حال اتمام است و باید هر چه زودتر خودش را به مدرسه دخترش برساند.
در همین حال شما در ماشین گرم خود، به موسیقی ملایمی گوش می دهید و عجله ای ندارید.
اگر راننده آن ماشین شروع به بوق زدن کند و برای عبور از ترافیک عجله کند احتمالا برای شما اعصاب خرد کن به نظر می رسد.
شاید به خودتان بگویید چه انسان هایی پیدا می‌شوند! کمی صبر ندارند! می بینند که جاده خودش باز نمی‌شود!
در حقیقت ما در برابر یک واقعیت مشترک قرار گرفته‌ایم. ترافیک. اما ادراک ما از این ترافیک یکی نیست.
ادراک کمک می‌کند خودمان را جای آن شخص بگذاریم و از زاویه او به دنیا نگاه کنیم.
بنابراین احساس شخص را راحت تر می‌فهمیم و در دلمان به او بد و بیراه نمی‌گوییم.
شاید هم با او هم‌صحبت شویم و همفکری کنیم تا شخص دیگری دنبال فرزندش به مدرسه برود.
بنابراین ادراک، می‌تواند یک کلید جادویی برای ساختن ارتباط سالم و موثر باشد.
تفاوت ادراک من و پسرم از تلفن همراه!
روزهایی که پسرم، بدون وقفه با تلفن همراه من بازی می‌کرد را به خاطر می‌آورم.
گاهی هر روز بیش از 3 ساعت با موبایل بازی می‌کرد و من فقط حرص می‌خوردم.
می‌دیدم که بازی بیش از اندازه باعث تغییر رفتار او و حرکت های عصبی شده است و این بیش از قبل ناراحتم می‌کرد.
دائما به او می گفتم: مگر این موبایل چه چیزی دارد؟ چرا با آن اینقدر بازی می‌کنی؟ مگر کار دیگری نداری؟ و…
و او هم در پاسخ این حرف ها، فقط کار خودش را انجام می‌داد.
موضوع از وقتی تغییر کرد که من سعی کردم دنیای او را ببینم. هر چند او نمی توانست آنچه من می‌بینم را ببیند و نگرانی من را درک کند.
خوب نگاه کردم هر روز بعد از بیدار شدن از خواب چه تفریحاتی دارد؟ چه چیزهایی جذاب تر از بازی موبایل در دسترس او هستند؟
چقدر برای او اسباب بازی های جدید و هیجان انگیز خریده‌ام؟ چقدر با او بازی می‌کنم؟ چقدر به پارک می‌رویم؟
از نگاه او بیدار شدن یک کار ملال آور بود که فقط با بازی با تلفن همراه، تبدیل به یک روز بهتر می‌شد.
حالا وقت تغییر این داستان بود.
تصمیم گرفتم دنیایی که می‌بیند را بهتر کنم. روزها را برای او شادتر و هیجان انگیزتر کنم.
پاداش این ادراک مشترک، بهتر شدن ارتباطم با فرزندم و بهبود وضعیت جسمی و روحی او بود.
ادراک، وقتی خوب آن را به کار نبریم
یادتان می آید گفتم چطور مجبور شدم محل کارم را ترک کنم؟
من کارهایم را با دقت انجام می‌دادم. بسیاری از فعالیت ها را برنامه ریزی و خودکار کرده بودم.
این باعث شده بود در حالی که کارهایم بیشتر شده بود، زمان بیشتری هم داشته باشم.
در این زمان بیشتر به اصلاحات و تغییرات اساسی در بدنه بخش کامپیوتر می‌پرداختم.
دنیا را از دید خودم می‌دیدم و اینکه چقدر نسبت به سال های گذشته کارها بهتر انجام می‌شود.
اما مساله آنجا بود که به ادراک مدیریت شرکت توجهی نداشتم.
مدیریت شرکت، گزارشی در مورد فعالیت های من دریافت نمی‌کرد.
از ادراک مدیر، هر فعالیتی باید گزارشی داشته باشد و اگر گزارشی نباشد یعنی کاری انجام نمی‌شود.
من روی روش خودم برای کار کردم تکیه کرده بودم و مدیر شرکت هم از نگاه خودش به موضوع نگاه می‌کرد.
بنابراین، من مجبور به انجام فعالیت های بسیار سنگین تری شدم که در توانم نبود.
و همین موجب شد محل کار خودم را ترک کنم.
شاید اگر ادراک و کاربرد آن در زندگی را بهتر فهمیده بودم دچار این موقعیت پرچالش نمی‌شدم.
دیدگاهتان را بنویسید